Солзите посилни од смртта

Во еден Нарчински затвор имало голема побуна помеѓу затворениците. Истите тие се поделиле на две групи и меѓу себе душмански се тепале. Јас како свештеник бев одреден да одам во тој затвор. Тој беше опколен со војници и кога влегов во дворот, им се обратив на затворениците. Поголем дел од нив ме опкружија и многу внимателно ја слушаа мојата проповед. По завршувањето на говорот забележав дека многумина од нив се покајаа.

Ја повикав и другата група да ја слушаат Божјата проповед и ги молев да се помират меѓу себе. Водителот на групата, Сахалинец ми возврати со грозна псовка, заканувајќи се дека подобро е да си одам, бидејќи ќе ме претепа. Во тој миг паднав пред неговите нозе и со солзи го молев да го измени животот, велејќи му: „Ако овде сега е присутна твојата мајка верувам дека и таа би паднала на колена пред тебе и би те молела да се покаеш“. Во тој миг Сахалинец ме подигна и сите заедно отидовме на местото од каде ја започнав проповедта. Ми вети дека нема повеќе да биде водител на групи.

Ме викате Господ

Ме викате Господ,
а далеку сум од вашите срца.
Ме викате Учител,
а не се поучувате од мене.
Ме викате Пат,
а не одите по мене.
Ме викате Вистина,
а не сведочите за Мене.
Ме викате Љубов,
а не ме љубите.
Ме викате Пастир,
а бегате од Моето стадо.
Ме викате Врата,
а не чукате на неа.

Кога умирам

Тага,
таа пред вратата ми стои,
со желба да ја отвори и да ме зароби!

Мислите,
повторно мислите злобни ѕвонат
и на беззаконие брзаат
да ме наведат.

Срцето,
тоа срце сакаат
да го скаменат, а неговото чукање
да го умртват.

Чудото со Светиот Крст

Во првите денови во 1965 година во детската клиника, довеле едно девојче, ќерка на партиец и познат научник. Девојчето кое имало 7 години, живеело во училиштето затоа што нејзините родители се наоѓале во странство. Причината за пренесувањето на девојчето во болница била високата температура. Веднаш ги направиле потребните испитувања. Првите денови таа имала јасно сознание, но истиот ден состојбата се влошила и на девојченцето почнало често да и се губи сознанието. Им била испратена телеграма на родителите со која ги известиле дека нивната ќерка е многу болна и дека нема надеж оти таа ќе преживее уште 3 - 4 дена. Лекарите решиле да го пренесат девојченцето во одделна соба и да му дадат кислород. Идното утро температурата се искачила на , пулсот бил многу забрзан, дишењето тешко, така што состојбата крајно се влошила.

Старец Пајсиј (Светогорец) - Магии ( III дел )

-Старче, имаат ли маѓепсниците некое известување (видение,внатрешна сигурност на срцето)?

-Имаат известување од ѓаволот, а кажуваат и многу лаги. И вие да внимавате во гостопримницата. Треба да ја проверувате состојбата. Да гледате какви луѓе се тие што доаѓаат, зашто може да дојде и некој којшто се занимава со магии. Ви се чини чудно? На едно бдение дојдоа две лица коишто се занимаваа со магии. Им се доближуваа на луѓето и им кажуваа разни работи. На една жена и рекле: „Ти имаат направено магии; ќе дојдеме кај тебе дома, да ти ги одврземе со еден крст што го имаме“. Доаѓаат на бдение, зборуваат демек духовни работи, а другите велат: „Бидејќи доаѓаат на бдение значи се верници“, и им го отвараат срцето. Како ли ги збркуваат луѓето со лагите што ги кажуваат! За да излаже некој една девојка и рекол: „Отец Паисиј имал видение дека ќе се омажиш за мене; земи го ова да го носиш, без да испиташ што е“, и и дал нешто што било - магиско. Но, таа за среќа не го ставила. „Добро, отец Паисиј со такви работи ли се занимава!“ рекла, и зела да ми пишува едно писмо, четири страни со збиени редови, полно со навреди. Такво хулење! „Нема гајле“, велам, „навредувај ме. Алал да ти е хулењето, откако не се излажа да ја ставиш сатанската амајлија!“

Тројца старци

Божјите мерила се подруги од човечките. И спасението и човечката блискост со Бога не зависат од неговата ученост ниту од ерархиските чинови, туку од благодатната љубов и светоста кои во себе ја носат.

Еве еден таков пример: на ферибродот каде патувале Руски поклоници во Солвјецкиот манастир, Архиепискотот на градот Архангелс слушнал од некои патници дека на блискиот остров живеат во осаменост тројца монаси кои целиот свој живот го посветиле на молитвата. Еден од нив по раст бил мал, подгрбавен и многу стар, но секогаш насмеан и незлоблив како Ангел Господов. Вториот-нешто покрупен, неверојатно силен, можел да го преврти чамецот со еден потег. Третиот највисок, имал долга брада која го покривала се до колена.

Старец Пајсиј (Светогорец) - Магии ( II дел )

-Старче, што се бајачите?
 
-Маѓепсници се. Ги користат Давидовите Псалми, имињата на светителите и друго, а мешаат и повикување на демони. Додека ние, читајќи го Псалтирот ја повикуваме помошта Божја и ја примаме Божјата благодат, тие со начинот на којшто го ползуваат, хулат на Бога, ја одрекуваат Божјата благодат, та затоа демоните потоа им го прават атерот (т.е. им помагаат). Ми кажуваа за едно дете коешто отишло кај еден бајач, за да успее во нешто. Тој му читал нешто од Псалтирот, и детето успеало во тоа што го посакувало. Но, по малку време почнал да се гаси, да се топи бедникот. Што направил бајачот? Имал земено нешто суви плодови во рацете, и почнал да му чита 50-ти псалм. Кога стигнал до стихот „жртва на Бога“ ги фрлил сувите плодови, правејќи им жртва на демоните, за да му го направат потоа атерот. На тој начин хулел на Бога со Псалтирот.

Старец Пајсиј (Светогорец) - Магии ( I дел )

Бидејќи многупати ви зборував за Рајот, за ангелите и за светиите, за од тоа да имате некоја полза, сега ќе ви кажам малку и за пеколот и за демоните, за да познаете со кого се бориме, за повторно да најдете помош.

Дојде во Колибата еден млад маѓепсник (=вражалец) од Тибет и ми раскажа многу работи од неговиот живот. Тоа дете, само што се одбило од доење, на возраст од три години, татко му го посветил на една група од триесет маѓепсници од повисок степен во Тибет, за да го воведат во нивната техника. Стасал до единаесеттиот степен на магија, а дванаесеттиот е највисок. На шеснаесет годишна возраст заминал од Тибет и отишол во Шведска за да се види со татко му. Таму, случајно сретнал еден, многу верен, православен свештеник и побарал да разговараат.

Чудото и науката

Во советско време, Киево-Печерската лавра, беше претворена во атеистички музеј. Во неговите сали се прикажуваа отворени гробови со мошти и специјално обучени лектори се обидуваа да ги убедат посетителите дека нема ништо свето и надприродно во древната обител. Тие тврдеа дека моштите се средство на измама, дека нивната нетленост се должи единствено на тоа што манастирските пештери се прокопани во суви варовити почви со постојана температура и влажност на воздухот, кое содејствувало за мумифицирање на погребените монаси.

Но, лекторите премолчуваа една восхитувачка загатка – вели Анатолиј Бернатски, истражувач на необичните појави. Имено при испитувањето на телата погребани во пештерите, се покажаа дека само дел од нив се во нетлена состојба. Останатите, се обични мртовечки остатоци, какви што има на секое друго гробно место. За да се објасни ваквата разлика, беа спроведени сериозни испитувања.

Бројаници

Молитвата кажана со помош на бројаница е еден од најстарите начини на молитва, што посебно го негуваат православните монаси.
Бројаниците имаат свое значење. Обично тие се прават во црна боја, а со тоа не потсетуваат иа сериозен живот во постојано покајание за нашите гревови. Тие се прават од чиста овча волна, што не потсетува дека сме словесни (разумни) овци на Добриот Пастир, Господ Исус Хритос, Кој, и самиот како Јагне Господово пострада заради нас и не избави од вечната смрт.

Бројаниците се прават со рзличен број на јазли (чворчиња). Така, најмалата е составена од 33 јазли, додека поголемите: од 50, 100 или 300 јазли. Според едно старо предание, некој монах сакал да направи волнена бројаница за да би ги одбројувал своите молитви, но ѓаволот секогаш му ги одврзувал направените јазли. Еднаш му се јавил ангел Господов и го научил да плете јазли, што се состоеле од по седум исплетени крстови. Таквиот јазол е ден од најсложените во светот. Вака направената бројаница ѓаволот не можел да ја расплете.

АПЕЛ до сите хумани луѓе ! ! !

Спировски Роберт, роден на 26.11.1995 година од село Раотинце, Тетово, боледува од малиген рак на бели дробови. Потребно е да се изврши операција на 20.06.2010 година во Австрија, за која (операција) се потребни големи парични средства, до 50 000 евра.

Упатувам АПЕЛ до сите хумани луѓе кои сакаат да помогнат, нека донираат на следнава жиро сметка: 290500003085014 ТТК Банка.

По молитвите на Пресвета Богородица и на сите светии, Господ Исус Христос, нека го помилува Роберт, нека ги помилува и сите кои ќе допринесат за да се изврши операцијата.
Господ, Бог, нека ни помогне на сите и нека ни даде колку сака, што сака и кога сака. АМИН.

П.С: Кој неможе да помогне парично, барем нека се помоли на Пресветата и на Господ Исус Христос за чедото Роберт.

Чедоморство (абортус)

Пред неколку денови во разговор со една сестра во Христа, ми кажа дека со некој човек разговарала на оваа тема (за абортусот) и дека тој човек го одобрувал абортусот се до 7-ми месец, а после 7-ми месец не, затоа што според него плодот после 7-ми месец почнува да се оформува, а пред 7-ми месец нема ништо. После ден-два од тој разговор, во мои раце се најде едно книгиче, поточно црковен алманах, каде што пишуваше за абортусот, со што во целост го побива тврдењето на човекот.

Текстот доле што ќе го читате е извадок од тој црковен алманах.

Митрополит Мелетие: Против чедоморството

Познатиот италијански законодавец од минатиот век Рафаил Белестрини, вели: „Најјакиот доказ дека некој народ ја достигнал крајната граница на моралниот пад ќе биде времето кога абортусот ќе биде сметан како прифатлив и нешто нормално“.

Гордост и Ми

Гордост у нама то је рак рана
Гордост у души вечна је тама
Гордост уздиже ал’ срце слама
Где гордост царује ту влада тама.


Кроз гордост долазе, лењост, празнина
Стање очаја и чамотина
Духовна пустош и права тама
Кроз гордост демон влада са нама.


Гордост нас диже до егоизма
А душу обара до песимизма
Нуди човеку живот без Бога
И ставља човека изнад тога.

Христос воскресе !

По повод Христовото Воскресение, сакам нешто да ви пишам браќа и сестри. Најпрво да ви го честитам празникот со поздравот ХРИСТОС ВОСКРЕСЕ!

Христос живееше и пострада за нас грешниците. Ни остави пример и поука од Самиот Себе како ние треба да живееме за да се спасиме. Да ги пазиме и исполнуваме неговите заповеди и да го следиме Него, Светлината на светот и Спасителот наш. Христос живееше и пострада за нас, за да и ние живееме и пострадаме за Христа. Он стана човек, за да ние станеме богови по благодат. Христос се даде Самиот Себе жртва за да не спаси нас грешниците, кои преку Адам и Ева паднавме во грев и се оддалечивме од Бога. Но, Бог не го остава своето создание, туку премудро промислува како да го избави, со што го праќа Својот Единороден Син да ги земе гревовите на светот. Од животот на нашиот Господ Исус Христос ние да се поучиме како треба да живееме за да добиеме вечно живеалиште, зашто Он рече: „Поучете се од Мене зашто Сум кроток и смирен и ќе најдете мир на душите ваши“. Така и ние секое страдање ради Христа да го примаме кротко и смирено, да трпиме секакви прогони ради Христа, да правиме секакви добри дела ради Христа. Затоа што Самиот Христос рече: „Блажени сте вие, кога ќе ве срамат и ќе ве прогонуваат и кога ќе говорат против вас секакви лоши зборови лажно заради Мене“.

Поуки од Свети Антониј Велики

1.Почетокот на подвижничкиот живот е послушништвото.
2.Бидете потполно уверени, дека нема да напредувате духовно, нема да растете и да се усовршувате, ниту ќе можете да го разликувате доброто од злото, ако не ги слушате и ако не им се покорувате на вашите духовни отци.

Духовни поуки

Овие три работи Бог ги бара од секој човек што примил крштевање: од душата бара правилна вера, од устата вистина, од телото непорочност.
(Ава Григориј)

Должни сме да умреме за самите себеси, за да живеат другите! Христос рече: Не плашете се да го загубите животот, служејќи му на братот! Кој му служи на својот ближен, ја спасува својата душа за вечниот живот!
Старец Софрониј (Сахаров)

Порака до тебе од непознат светогорски старец

Синко, можеби нема ни малку да обратиш внимание на овие мои зборови. Но, Бог знае дека само од сочувство и љубов кон тебе и грижејќи се за твое добро, ти зборувам и ти го изнесувам сето ова. Не ти барам ништо.

И Христос не ти бара ништо. На Бога ништо не Му е потребно. Единствено што сака е тебе да ти е добро. Тој сака и ти да се радуваш со Него, како и толку многу други што му се радуваат. Те љуби и те посакува во Своја близина, како што таткото го љуби своето чедо.

Свети Атанасиј Велики, архиепископ Алесандриски

Роден во Александрија 296 година. Од детството наклонет кон духовниот призив. Беше ѓакон кај архиепископот Александар и го придружуваше својот архиепископ на Првиот Вселенски Собор во Никеја. На овој Собор многу се прослави со неговата ученост, благочестие и ревност за Православието. Многу придонесе за побивањето на Ариевата ерес и за утврдувањето на Православието. Го напиша Симболот на Верата кој на Соборот беше усвоен. По смртта на Александар, Св. Атанасиј беше избран за архиепископ Александриски. Во архиепископскиот чин остана над четириесет години, иако не беше цело време на архиепископскиот престол. Речиси сиот живот беше гонет од еретиците. Од царевите најмногу го гонеа: Констанциј, Јулијан и Валент; од епископите Евсевиј Никомидиски со уште мнозина други; а од еретиците Ариј и неговите следбеници.

Гревот

Драги читатели, ние сме создадени за Бога и единствено во Него го наоѓаме врховното блаженство, по кое копнее нашето срце. Ништо друго надвор, од Бога не може да ја усреќи нашата душа! Дајте му на човек се што ќе посака, тој ќе му се радува на тоа одредено време, но потоа ќе стане рамнодушен бидејќи чувствува дека му недостасува нешто друго, многу повозвишено. Зарем и детето не и се радува на новата играчка се додека не огладни? Тогаш ја фрла играчката и бара леб. И меѓу најгласните задоволства на животот, и меѓу најголемите постигнувања на светот, некаква неискоренлива внатрешна глад за правда, и мир и радост во Сетитот Дух (Рим.14,17) ја мачи нашата душа и не дава мир!

Богатиот патник

Во едно затскриено, убаво, балканско селце, пристигнал, на летна почивка, чуден туѓинец. Тој бил многу богат човек. Патувал сам, бил многу уморен и сакал, што поскоро, да најде место каде што ќе престојува, за да си отпочине. Имал намера, да ги усреќи оние, кои ќе му обезбедат тивко и пријатно засолниште. Бидејќи неговото богатство било непроценливо, тој, на гостољубивите домаќини сакал да им даде таков подарок, каков што тие дури и не сонувале.

Забележал една, однадвор убава куќичка со прекрасна местоположба и решил во неа да побара место за починка. Затропал на вратата. Но, веднаш штом му отвориле и го поканиле да влезе, тој неволно отстапил. Одвнатре, го облеал неподносливо замисиран воздух. Што забележал? – Домот на тие луѓе и свинската кочина биле под еден покрив. Без да каже за што дошол, патникот се извинил и излегол од дворот.

Духот на Православието

„Теоријата“ е туѓа на Православието, а целиот негов патос е сосредоточен во „практиката“. Ете зошто Источната Црква не сака да губи време во решавањето на прашањето: што е тоа слобода и што е благодатта. За овие прашања Запад изгубил многу време и оставил големо количество литературни споменици што сведочат за рудиментите на јазичната горделивост. На Православието му е туѓа секаква претензија на сила и заслуги. Барањата на блажени Августин, хероизмот на Калвин, протестите на Лутер, исто така му се туѓи. Тоа го знае покусиот пат на откровението на светиот апостол за спасението, а тој пат не се наоѓа одвоен од магистралната линија кон целта, туку во самата неа, од каде што доаѓа духот и поради тоа Православието ја нема ни католичката казуистика, ни – разционализмот и индивидуализмот на реформацијата, а знае само едно просто правило за спасение: „прими благодат!“ И оваа благодат што се дава како подарок на оние кои имаат вера, не бара спорови ни логични ставови, туку – отворени и чисти срца. И ова Православието го поставува над се друго.

Св. Теофан Затворник : Римо-католичка (латинска) црква

Латинската црква има апостолски происход, но има отстапено од апостолските Преданија и се повредила. Главниот нејзин грев е страста да измислува нови догми по свое расудување и своја волја. На почетокот, таа ја смислила догмата за исходењето на Духот Свети од Отецот и Синот, или преку Синот – тоа го направила одамна, во почетокот на нејзиното отпаѓање од вистинската Црква, а во наше време измислила уште две: за непорочното зачнување на Божјата Мајка и непогрешливоста на папата. Таквите изуми и’ се чинат збогатување и возвишување на совршенството на Црквата, додека дејствено тоа е повредување на Црквата, и тоа многу суштествено.

Свети великомаченик, победоносец и чудотворец Георгиј

Светиот великомаченик, победоносец и чудотворец Георгиј се родил, живеел и маченички пострадал при крајот на третиот (270 - + 303) и почетокот на четвртиот век. Тоа е она страшно време за христијаните кога на чело на Римската империја бил царот Диоклецијан (284 - 305).Царот во почетокот на своето владеење не ги прогонувал христијаните, сметајќи ги за безопасни, но откако се уверил во брзото ширење на христијанската религија, при крајот на своето владеење во 303 година, отпочнал силен прогон против христијаните. Уривал и палел храмови, затварал и убивал верници, свештеници, епископи . . . Во такво време не само што живеел св.вмч. Георгиј, туку и завземал високо место во Диоклецијановата војска.

За свештеничкиот благослов

Свештенослужителите (т.е. луѓето кои преку Светата Тајна Свештенство - ја добиле благодатта на Светиот Дух заради служење во Христовата Црква)- епископите (архиереите) и свештениците (ереи) нé осенуваат со крстен знак. Тоа осенување се нарекува благослов.

Кога свештеникот или епископот ќе нé благослови со раката, тогаш тој така ги спојува прстите, што тие ги претставуваат буквите ИС ХС, т.е. Исус Христос. Тоа значи дека преку свештеникот нé благословува Самиот наш Господ Исус Христос. И затоа благословот од свештенослужителот треба да го примаме со стравопочит.